Volksverlakkerij

Ik moet eerlijk toegeven dat het weer een knap staaltje marketing is van Chris Woerts. De zaken verlopen sportief een stuk beter dan de afgelopen jaren en Feyenoorders zijn van oudsher enorm betrokken bij hun club, dus wie spreekt het nou niet aan om lid te kunnen worden van Feyenoord, hiermee een bijdrage te kunnen leveren aan versterking van de selectie en door het lidmaatschap een glossy magazine, diverse kortingen én stemrecht en invloed te verwerven? Wie wil er na de strijd tegen Van den Herik vorig jaar nou niet geloven dat de supporters voortaan wél serieus genomen worden, meer invloed op beleidszaken krijgen en via het lidmaatschapsgeld een bijdrage leveren aan het verder versterken van de selectie? “Samen maken we Feyenoord sterker.” Na het vertrek van Van den Herik heb ik geschreven dat met zijn vertrek de totaal verziekte bestuurscultuur niet in een keer zou veranderen, omdat bijvoorbeeld de directie aanbleef maar wel onderdeel heeft uitgemaakt en mede drager is geweest van deze cultuur. Sinds het vertrek van Van den Herik laat de directie niet na regelmatig te benadrukken hoezeer zij hebben geleerd van vorig jaar en hoe open, eerlijk en transparant zij in de toekomst wel niet willen zijn richting de supporters. Het zijn mooie woorden, maar helaas blijft het nog steeds bij mooie woorden. Die brief over het lidmaatschap die bijna 100.000 mensen de afgelopen weken hebben mogen ontvangen is zoals gezegd vooral een knap staaltje marketing. En marketing betekent over het algemeen dat je zaken zo mooi mogelijk probeert te verpakken en weet te verkopen. Ik wil voorop stellen dat ik helemaal geen voorstander ben van een lidmaatschapsmodel zoals Barcelona. Voetbal is vooral emotie en het laatste wat we moeten hebben is verkiezingen voor bestuurders, die dan vervolgens op deze emotie inspelen en allerlei loze beloftes doen over welke spelers ze allemaal gaan kopen als zij eenmaal gekozen zijn. Maar het stemrecht waarvan Feyenoord nu stelt dat supporters het gaan krijgen is het andere uiterste en houdt in de praktijk weinig tot geen invloed in voor supporters. Laat ik beginnen met de opmerking dat Feyenoord een naamloze vennootschap is en je helemaal geen lid kán worden van een naamloze vennootschap. Het lidmaatschap is dus vooralsnog niet meer dan een abonnement op dat nieuwe glossy magazine, met de bijbehorende diverse kortingen die zijn toegezegd. De betreffende brief gaat dan ook vooral over het magazine, over meer geld binnenhalen en over kortingen. Op wat het belangrijkste onderwerp zou moeten zijn in de brief – meer inspraak – wordt niet in detail ingegaan. In een paar algemene zinnen wordt even kort over inspraak en stemrecht gesproken. Geen uitleg hoe het precies zal gaan werken, geen precieze uitleg over de rol van Stichting Continuïteit Feyenoord, wie er in deze stichting zitting hebben, hoe vaak ze vergaderen en op welke beleidsterreinen zij precies invloed hebben. Dat vind ik raar en voor de zoveelste keer moet ik constateren dat de beweringen van Feyenoord c.q. Woerts om open en transparant te willen zijn holle, betekenisloze woorden zijn en dat misleiding nog steeds the core business is van marketeer Woerts. Feyenoord heeft in het recente verleden aangetoond niet eens in staat te zijn om inspraakorganen als de Klankbordgroep en het FSP serieus te nemen. Feyenoord is niet eens in staat om zich aan het in het verleden met deze organen opgestelde ‘handvest clubcultuur’ te houden. Feyenoord is niet eens in staat om de verhoudingen met de amateurtak weer te herstellen, een essentiële voorwaarde voor het realiseren van één Feyenoord. Maar ondertussen schrijft men in de brief wel over één Feyenoord en over meer inspraak voor supporters middels één en later mogelijk twee zetels in de Stichting Continuïteit, die o.a. waakt over de clubcultuur. Deze stichting is in de praktijk de aandeelhoudersvergadering die de Raad van Commissarissen controleert en zit dus pas aan het eind van de beleidsketen: het moet vooral uitgevoerd beleid controleren en beoordelen, mag leden voor de Raad van Commissarissen voordragen en heeft – let op! – de bevoegdheid te besluiten dat de wedstrijden van Feyenoord in de toekomst op een locatie buiten Rotterdam-Zuid zullen plaats vinden. M.a.w.: de bevoegdheid om een nieuw stadion buiten Rotterdam-Zuid te laten bouwen. Bovendien wordt er in deze stichting met meerderheid van stemmen besloten en zullen de supporters met één of twee zetels altijd een minderheid vormen. De inspraak waarover Feyenoord het heeft is in deze constellatie dan ook niet meer dan een wassen neus en eigenlijk pure volksverlakkerij. Het is niet erg dat het Feyenoord met dit plan eigenlijk vooral gaat om geld binnenhalen en het verkopen van dat nieuwe glossy magazine, maar zeg dat dan gewoon eerlijk! De indruk die nu wederom is ontstaan, is dat men supporters nog steeds meent te kunnen misleiden en dus nog steeds niet serieus neemt. Openheid en transparantie? Geen daden, maar nog steeds vooral woorden.

Luis